Celem badania było podsumowanie dotychczasowych edycji programu LIDER obejmujące w szczególności ewaluację ex post V-XII edycji oraz aktualizacja w modelu wsparcia rozwoju kadry naukowej w programie LIDER wypracowana w formule warsztatowej – partycypacyjnej.
Program Lider jako cieszący się od lat niesłabnącym zainteresowaniem ze strony młodych pracowników naukowych należy uznać za ważny instrument wsparcia, którego realizacja powinna być kontynuowana w kolejnych latach. Wpływa pozytywnie na rozwój karier naukowych oraz wzrost kompetencji w zakresie prowadzenia projektów badawczych i zarządzania zespołem. Wyraźnie słabszy jest wpływ programu w obszarze wzmacniania kompetencji naukowców związanych z realizacją projektów o „progospodarczym” profilu, których wyniki mogłyby zostać wdrożone w praktyce. Wynika to z niedostatecznego nacisku jaki w programie położony jest na adresowanie deficytów wiedzy w tym zakresie, a także braku skutecznych mechanizmów stymulujących zaangażowanie przedstawicieli otoczenia gospodarczego w planowanie założeń i realizację projektów. Mimo tego laureaci programu Lider wykazują istotne różnice w rozwoju naukowym w porównaniu do nieskutecznie aplikujących, co sugeruje, że dofinansowanie z tego programu mogło przyspieszyć rozwój naukowy beneficjentów (efekt brutto). Po weryfikacji statystycznej efektu netto okazuje się, że się, że wpływ programu jest widoczny przede wszystkim w obszarze komercjalizacji (tj. w zwiększonej liczbie zgłoszeń patentowych), niezauważalny natomiast w obszarze rozwoju naukowego (publikacje, cytowania, projekty badawcze).
Materiały: