W związku działalnością charytatywną i szeroko rozumianym wolontariatem studenci naszej uczelni zrealizowali w ostatnich dniach grudnia 2013 r. kilka wartych odnotowania akcji, pomysłów i projektów. Pierwszym z nich była pomoc w realizacji dużej imprezy sportowej w ramach akcji olimpiad specjalnych. Studenci przyjęli na siebie odpowiedzialne obowiązki sędziowania, prowadzenia biura zawodów, sprawozdawczości itp. Kolejnym wydarzeniem była zbiórka odzieży, książek zabawek i słodyczy z przeznaczeniem dla dzieci osieroconych. Podczas XXXIV Mistrzostw Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu w badmintonie zebrano dużą liczbę tego rodzaju upominków, które zostały przekazane dzieciom z Domu Małego Dziecka przy ul. Parkowej. Z placówką tą uczelnia nasza współpracuje już od wielu lat. Studenci pomagają w pracach porządkowych, naprawiają uszkodzony sprzęt rekreacyjny, sprzątają liście, malują ogrodzenie itp. Tym razem dodatkowo udekorowali żywą choinkę ozdabiając dzieciom szary o tej porze z uwagi na brak śniegu teren zabaw. W ostatnich dniach grudnia w sali gier AWF przy ul. Witelona 25a studenci zrealizowali kolejną edycję mikołajkowego spotkania z badmintonem dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną. W ćwiczeniach ruchowych z rakietką i lotką wzięli udział uczniowie Szkoły Przysposabiającej do Pracy działającej przy ECDiE oraz wychowankowie SOSW nr. 1 przy ul. Wejherowskiej 28 we Wrocławiu. Celem imprezy było zapoznanie dzieci z różnorodnymi, zabawowymi formami gry w badmintona, a także ukazanie studentom naszej uczelni (różnych kierunków) specyfiki i odmienności tego rodzaju działań opiekuńczo-wychowawczych. Całość przedsięwzięcia – głównie za sprawą zabaw ruchowych, świątecznej atmosfery, Mikołaja i atrakcyjnych prezentów – miała radosny i barwny przebieg. Intencjom organizatorów akcji: studentów Specjalności Wychowanie Fizyczne Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną pod opieką dr Wojciecha Wilińskiego, a także uczestników zajęć praca opiekuńczo-wychowawcza na obozach i koloniach przyświecała myśl Janusza Korczaka „Jeśli umiecie diagnozować radość dziecka i jej natężenie, musicie dostrzec, że najważniejsza jest radość pokonanej trudności, osiągniętego celu, odkrytej tajemnicy. Radość tryumfu i szczęście samodzielności…”
Henryk Nawara
Centrum Historii Uczelni
