 | Z przykrością i żalem zawiadamiamy, że 3 grudnia 2021 roku w wieku 95 lat zmarł Ryszard Ludkiewicz emerytowany pracownik Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu, odznaczony Medalem Zasłużony dla Akademii Wychowania Fizycznego wieloletni Kierownik Ośrodka Dydaktyczno-Sportowego w Olejnicy Odeszła od Nas osoba nieprzeciętna, człowiek empatyczny pełen energii i pasji. Najbliższym składamy wyrazy głębokiego współczucia Rektor, Senat i cała społecznośćAkademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu |
Pogrzeb odbędzie się 10 grudnia (piątek) o godz. 13:00 na cmentarzu przy ul Bujwida.
Uroczystości rozpoczną się mszą świętą w Kościele Św. Wawrzyńca przy cmentarzu.
Ryszard Ludkiewicz – pożegnanie
Ryszardzie,
pozwalamy sobie na taką formę odnoszenia się do Ciebie, bo znaliśmy się „wieki”. Lecz w tym wspomnieniu nie nasza wieloletnia znajomość jest najważniejsza, ale to co uczyniłeś dla całej naszej uczelnianej wspólnoty. Kiedy za kadencji Rektora Jonkisza pojawiłeś się na Uczelni, to jednym z pierwszych zadań jakie otrzymałeś była modernizacja sal wykładowych w budynku przy ulicy Witelona 25 – w naszym MATECZNIKU. Tam, gdzie dzisiaj jest Sala Kominkowa, kiedyś była sala wykładowa z amfiteatralną widownią. To miedzy innymi Twoja zasługa.
Jednak najwyższe słowa uznania i pamięci należą się Tobie, za to co uczyniłeś z naszym Ośrodkiem Dydaktyczno-Sportowym w Olejnicy. Tylko najstarsi pracownicy Uczelni pamiętają jak wyglądała Olejnica kiedy podczas kadencji rektorskiej Profesora Jonkisza przejąłeś kierownictwo tego Ośrodka. To pod Twoim nadzorem budowano stołówkę, hotel, sanitariaty, pawilony mieszkalne dla studentów, basen wraz z zapleczem, boiska sportowe oraz nową bazę mieszkaniową dla pracowników (domki wczasowe). Również powstanie i rozbudowa przystani żeglarskiej, to Twój nieoceniony wkład w rozwój infrastruktury Ośrodka. Ale też coroczne remonty i modernizacje, które podwyższały standard pobytu . Te zasługi można by przypisać poszczególnym Rektorom Uczelni, ale Oni tylko podejmowali decyzje (piszę tak, bo jednym z Nich byłem ja – TK), a to Ty byłeś wykonawcą tych decyzji. Ta rozbudowa Ośrodka byłaby niemożliwa, gdybyś też nie wypracował wzorcowych stosunków z miejscowymi władzami gminy i lasów państwowych.
Ryszardzie, jesteśmy przekonani, że nie tylko za Twoje zasługi dla Akademii pozostaniesz w naszej pamięci. Każdy kto Cię znał, mógł liczyć na Twoją życzliwość i pomoc w trudnych dla siebie sytuacjach. Bardzo wielu z nas doświadczyło takiej pomocy. Była ona zawsze bezinteresowna i natychmiastowa. A jednocześnie zawsze zachowywałeś skromność i starałeś się unikać podziękowań i wdzięczności za niesioną pomoc. Taka dobroć dla ludzi jest już rzadko spotykana… Teraz dziękujemy Ci za nią z całego serca.
Na stałe wpisałeś się w historię Uczelni, a także w nasze serca. Będziemy o Tobie zawsze pamiętać!
Ryszard Bartoszewicz i Tadeusz Koszczyc