Wielce Szanowny Panie Profesorze, Drogi Jubilacie!
W związku z pięknym jubileuszem 90-lecia Urodzin pragniemy złożyć Panu Profesorowi Zbigniewowi Naglakowi serdeczne gratulacje i wyrazy najwyższego szacunku.
Wyrażamy szczególną radość z faktu, że na swojej drodze zawodowej spotkaliśmy tak wspaniałą osobowość, humanistę, o szerokich zainteresowaniach, prawdziwy Autorytet, który był i jest nadal nie tylko Nauczycielem i Wychowawcą wielu pokoleń studentów naszej Alma Mater, ale także trenerem wielu utytułowanych sportowców i przede wszystkim mężem, ojcem i dziadkiem.
Pański życiorys jest przykładem jednej z najpiękniejszych kart historii naszej Akademii.
Życzymy Panu Profesorowi wielu dalszych lat udanego życia w zdrowiu i z poczuciem zasłużonej satysfakcji z tego, czego Pan dokonał dla rozwoju Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu.
Rektor i cała społeczność
Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
Prof. dr hab. Zbigniew Naglak urodził się 11 grudnia w 1930 roku w Krotoszynie.
W latach 1950-1953 studiował w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego we Wrocławiu, 1956 r. uzyskał stopień magistra, w 1967 r. – doktora nauk o kulturze fizycznej, w 1989 r. – doktora habilitowanego i profesora nadzwyczajnego, w 1995 r. – tytuł profesora zwyczajnego.
Pracę na Uczelni rozpoczął 1 września 1953 r., bezpośrednio po ukończeniu studiów. W swojej bogatej karierze zawodowej pełnił wiele ważnych funkcji piastując stanowiska m.in.: Kierownika Zakładu, Kierownika Katedry, Zastępcy Dyrektora Instytutu Sportu, Dziekana, a także kilkakrotnie Prorektora.
Był członkiem Komisji Sportu PAN, członkiem Rady Szkolnictwa Wyższego Kultury Fizycznej, jak również Ekspertem Stałym Komisji Kultury Fizycznej i Turystyki Sejmu RP.
Jest członkiem założycielem Międzynarodowego Towarzystwa Naukowego Gier Sportowych. Będąc trenerem sportu klasy mistrzowskiej w piłce ręcznej wprowadził do I ligi państwowej studencką drużynę piłki ręcznej (trzykrotny mistrz Polski). Jako wieloletni prezes Dolnośląskiego Związku Piłki Ręcznej wraz ze studentami i absolwentami WSWF we Wrocławiu przyczynił się do rozwoju piłki ręcznej na tym terenie. Był wieloletnim działaczem Klubu Sportowego Akademickiego Związku Sportowego.
Wypromował 14 doktorów nauk o kulturze fizycznej, spośród których dwóch uzyskało później tytuł profesora.
- Reprezentował uczelnię jako: sportowiec, trener, nauczyciel akademicki, naukowiec i menedżer.
- Przeszedł pełną drogę rozwoju zawodowego od stażysty i asystenta, poprzez adiunkta i docenta, aż do profesora zwyczajnego.
- Jest jednym z kilku najbardziej rozpoznawalnych przedstawicieli nauk o kulturze fizycznej w Polsce, współtwórcą współczesnej teorii treningu sportowego.
- Poprzez swoją aktywność intelektualną, energię, optymizm i sprawność fizyczną jest najlepszym i najbardziej wiarygodnym przykładem wartości i znaczenia kultury fizycznej w życiu człowieka.
- Brał udział w tworzeniu podstaw teoretycznych – wyłonionej z teorii sportu – teorii treningu sportowego (jest autorem pierwszego podręcznika akademickiego pt. „Trening sportowy. Teoria i praktyka”, którego trzy wydania ukazały się w 26 tysiącach egzemplarzy).
- Stworzył typologię odmian sportu (podział na sport klasyfikowany i nieklasyfikowany) wraz z charakterystyką dyscyplin sportowych, uwzględniającą istotę współzawodnictwa.
- Dokonał szczegółowej charakterystyki gry wielopodmiotowej, z wyraźnym ukierunkowaniem na prakseologiczną koncepcję jej poznania.
- Opracował założenia teoretyczne i metodyczne etapizacji treningu sportowego ze szczególnym uwzględnieniem kształcenia gracza, przyjmując koncepcję uwzględniającą wiek rozwojowy, rozmiar dyspozycji oraz cele etapu. Etapizacja stała się podstawą przygotowania programu kształcenia uzdolnionych sportowców.
- Uczestniczył w opracowaniu prakseologiczno-systemowej koncepcji badania i usprawniania treningu sportowego.
- Kierował zespołem naukowo-metodycznym, pracującym na rzecz kadr narodowych przy Polskim Komitecie Olimpijskim.
- Organizował i prowadził wiele konferencji naukowych z zakresu kierowania treningiem sportowym, które ze względu na poziom i skalę były przedsięwzięciami o europejskim wymiarze. Nie bez powodów zaczęto mówić o wrocławskiej szkole teorii treningu sportowego.
Jest autorem wielu publikacji, w tym 8 książek.
W uznaniu zasług otrzymał m.in. Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złoty Krzyż Zasługi oraz Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, ponadto otrzymał Medal „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej”, Medal „Zasłużony Nauczyciel PRL” oraz Laur Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. Za działalność społeczną został odznaczony Diamentową Odznaką Związku Piłki Ręcznej w Polsce oraz Złotą Odznaką AZS.
Przeszedł na emeryturę w 2007 roku, pracując nadal na Uczelni, odszedł z pracy ostatecznie 31.07.2015 roku.
